Duitsland en Finland hebben hun hakken stevig in het zand gezet, zoveel is
duidelijk na het mislukte overleg van de Europese ministers van Financiën.
Het lijkt erop dat ze het onmogelijke wilden bereiken: het Griekse
schuldenprobleem snel oplossen, zonder kwijtschelding van een deel van de
schulden, zonder dat het de rest van Europa nieuw geld gaat kosten.
Reden daarvoor is een star geloof in de precedentwerking en moral hazard,
terwijl het voor iedereen duidelijk is dat er wel degelijk geld naar
Griekenland toe moet.
Wellicht komen
ze maandag wel tot die conclusie, al lijkt het me sterk dat de meningen
zullen veranderen.
Onmogelijke positie van Griekenland
De onmogelijke positie van Griekenland blijkt uit de cijfers
in een discussiedocument dat Reuters te pakken heeft gekregen:
“A document prepared for the meeting and seen by Reuters declared that
Greece’s debt cannot be cut to 120 percent of GDP by 2020, the level deemed
sustainable by the IMF, unless euro zone member states write off a portion
of their loans to Greece. The 15-page document, circulated among ministers,
set out in black-and-white how far off-track Greece is in reducing its debt
to the IMF-imposed target, from a level of around 170 percent of GDP now.
The document set out various ways Greece’s debt could be reduced between now
and 2020, but concluded they would not be enough without euro zone creditors
taking a hit on their own holdings — something Germany and others have said
would be illegal. The document did say Greek debt could fall to 120 percent
of GDP two years later — in 2022 — without having to impose any losses on
euro zone member states or forcing through a buy-back of Greek debt from
private-sector bondholders. But International Monetary Fund chief Christine
Lagarde rejected such an extension at similar talks last week. Without any
corrective measures the document said Greek debt would be 144 percent in
2020 and 133 percent in 2022, figures first reported exclusively by Reuters
last week. “To bring the debt ratio down further, one needs to take recourse
to measures that would entail capital losses or budgetary implications for
euro area member states,” the document says. “Capital losses do not appear
to be politically feasible and would jeopardise, at least in a number of
member states, the political and public support for providing financial
assistance.”"
Bij alle ratio’s moet je ook nog eens meenemen dat die 120 procent die
houdbaar is, ook om politieke redenen is. Als die ratio lager zou liggen, dan
zou Italië er opeens slecht voorstaan, en dat komt niet echt lekker
uit.
Verder is het net als met de 3 procent en 60 procent van de Europese
begrotingsdiscipline: die getallen zijn niet star en ik ken geen economische
theorie die ze voorschrijft. Soms is een hoger begrotingstekort begrijpelijk
of zelfs goed voor de economie (nu bijvoorbeeld), en soms is dat zeer
slecht. Maar die nuance werkt politiek niet zo lekker, vermoed ik.
Duidelijke leugen van Juncker
Dus wordt er pragmatisch omgegaan met de afspraken, zodat de hoop dat we
maandag wel een afspraak hebben nog leeft: “Eurozone
a "whisker" away from Greek deal: Moscovici”.
Het enige waar nog overeenstemming over gevonden moet worden zijn "for
further technical work on some elements of the package". (Tsja, wel of
niet kwijtschelden van de schulden is ook een
technische zaak natuurlijk).
En vannacht voegde zei Jean-Claude Juncker, voorzitter van de eurogroep,
daaraan toe: “There
are no major political disagreements.” Zo’n duidelijke leugen is een
belediging voor iedereen die kan lezen. Maar goed, het was te verwachten van
de man die als beleid heeft niet de waarheid te vertellen.
Jacob Jurg is verbonden aan AFS en
verantwoordelijk voor nieuws en research. De informatie in deze column bevat
geen individueel beleggingsadvies of aanbeveling tot het doen van bepaalde
beleggingen.
Volg de markten op Z24 Beurs
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl